ശ്രീധരനുണ്ണി

മരുഭൂമിയില്‍ മഴ പെയ്യുന്ന ദിനം ചത്ത -

കിളികളുയിര്‍ക്കൊണ്ട് പാടുന്ന ശുഭദിനം .

മറവിക്കൂട്ടില്‍നിന്നുമീയാം പാറ്റകള്‍ പാറി -
പ്പറക്കാന്‍ ചിറകുകള്‍ വെക്കുന്ന ശുഭദിനം.

ആ ദിവസവും കാത്തു കാത്തു ഞാനീയാകാശ
സീമയില്‍ ചരിക്കുകയാണല്ലോ യുഗങ്ങളായ്.

മാറി മാറി ഞാനോരോ ലഗ്നവും കടക്കുമ്പോള്‍ 

മാറിലിത്തിരിനോവ് കനക്കുന്നതുപോലെ .

ഗോളകങ്ങളില്‍ നിന്ന് ഗോളകങ്ങളിലേക്ക് 
ഞാനാരെത്തേടിത്തേടി യിങ്ങനെ പറക്കുന്നു ?

അറിവീലൊന്നുംകൂട്ടിന്നേതു നക്ഷത്രം ?താഴെ 

മഴ പെയ്യു ന്നു സ്വന്തം മണ്ണിലെന്നറിയുന്നു .

ആ മഴ മാത്രം സ്വന്ത മാക്കുവാനാ ണെന്‍മോഹം 

ആ കുളുര്‍ ജലം മാത്രം മോന്തുവാനാണെന്‍  ദാഹം .

ഒരു സങ്കടം ബാക്കി ,യിത്ര നാളലഞ്ഞിട്ടും

മിഴിയില്‍ പെട്ടീലെന്റെ ജന്മനക്ഷത്രം മാത്രം.