തുറമുഖമേ
തുറമുഖമേ
ഉള്ളിലുപ്പുരസമുള്ള കാമുകീ,
ഞാന്‍ ഗോണ്‍ സാലസ്സിന്റെ
വീട്ടുമുറ്റത്ത്‌
മത്സ്യബോട്ട്
കടം വാങ്ങാന്‍ നില്‍ക്കുന്നു.
ആടിന്‍ മുഖമുള്ള
ഗോണ്‍ സാലസ്
നടുക്കടലില്‍
ബോട്ടിന്നമരത്തിരുന്ന്
പാട്ടുപാടുമ്പോള്‍
അയാളുടെ
കാല്ക്കീഴിലേക്ക്
മീനുകള്‍ ചാടി വരും.
നിറുകയില്‍
പായ്ക്കപ്പലുകള്‍
ചൂടിയ കടല്‍
നമ്മുടെ സ്വപ്നത്തെ
മുക്കി കളയുമോ എന്ന ആധി
ഇപ്പോള്‍ ഈ വീട്ടുമുറ്റത്ത്‌
നില്‍ക്കുമ്പോള്‍ എനിക്കില്ല.
മത്സ്യബോട്ട് വാടകയ്ക്കെടുത്ത്
ഭൂമിയില്‍ നിന്ന് ഒളിച്ചോടാനുള്ള
നമ്മുടെ തന്ത്രം തല്ക്കാലം
അയാള്‍ അറിയണ്ട.
തുറമുഖമേ
തുറമുഖമേ
ഉള്ളിലുപ്പുരസമുള്ള കാമുകീ,
നിന്റെ ചെകിളകളുടെ
തിളക്കത്തിലെ
സൂര്യചന്ദ്രന്മാരെ പറ്റി
എനിക്കയാളോട്
പറയാന്‍ തോന്നുന്നു.
വാക്കുകളെ
നിയന്ത്രിക്കുന്നത്‌ കൊണ്ടാണ്.
അല്ലെങ്കില്‍
എല്ലാ കള്ളങ്ങളും
എന്നേ പൊളിയേണ്ടതാണ്.
അയാള്‍
അയാള്‍
ഗോണ്‍ സാലസ്
ആടിന്‍ മുഖമുള്ള അരയന്‍
എന്നേ തുറിച്ചു നോക്കികൊണ്ട്‌
ചോദിക്കുന്നു
"എവിടെ നിന്റെ കാമുകി??"
ഞാന്‍
ഞാന്‍
ഒരിക്കലും കത്താത്ത
ദീപസ്തംഭം.
വാക്കുകള്‍ നഷ്ടപെട്ട
വ്യര്‍ത്ഥഗോപുരം.
മറച്ചുവച്ചതെല്ലാം ഒറ്റയിരിപ്പിനു
പറഞ്ഞു പോയി.
നമ്മുടെ പ്രേമവും
ഭോഗലീലകളും
സ്വപ്നവും
രാത്രിഗീതകവുമെല്ലാം.
തുറമുഖമേ
തുറമുഖമേ
ഞാനും അയാളും
നിന്നടുതെക്ക് വരുന്നു.
എന്റെയുള്ളില്‍ വിളക്കുകള്‍ കത്തുന്നു.
കടല്‍ പ്രകാശിക്കുന്നു.
ഒളിചോട്ടത്തിനുവേണ്ടി
തെരഞ്ഞെടുത്ത
മത്സ്യബോട്ടില്‍
നീയും ഞാനും
ആടിന്‍ മുഖമുള്ള
ഗോണ്‍സാലസ്സും
ഭൂമിയില്‍ നിന്നകന്നു
പോകുമ്പോള്‍
കടല്‍ അതിന്‍റെ
നിറുകയില്‍ നിന്ന്
ഓരോ പായ്ക്കപ്പലുകളെയും
ഊരി ഊരി തരുന്നു.
തുറമുഖമേ
തുറമുഖമേ
നീയിതാ നമ്മുടെ സ്വപ്നത്തിലെ
പായ്ക്കപ്പലുകളുടെ രാജ്ഞി.
ഞാന്‍ സമുദ്രത്തില്‍
നീന്തി നടക്കുന്ന
ദീപസ്തംഭം.
ആടിന്‍ മുഖമുള്ള
ഗോണ്‍ സാലസ്
നിങ്ങളുടെ
മത്സ്യ ബോട്ടിലെ
പതിനായിരം
സുഷിരങ്ങള്‍
എവിടെ പോയി ???
1 വായന:
ഇഷ്ടപ്പെട്ടു..അഭിനന്ദനങള്‍
Post a Comment